Przejdź do głównej zawartości
5.11 2023r. Upata miłość t.III r. 5[2] Przy wspólnym podwieczorku, Sabina zwierzała się, co przeżyła w ostatnim okresie. - W maju zmarł Julian. Wielu, mówi tak: Najpierw się rozwiodła, a teraz udaje wielką żałobę po mężu. Ale to nie tak. Serce boli, bośmy się przed jego odejściem pojednali. Wszystko żeśmy sobie wybaczyli - i kto wie, jakby przeżył, może bylibyśmy razem. - Czy doszli, kto do niego strzelał? - zapytał Adam i dodał - Może się okazało, że ten pan Franciszek, który tu kiedyś był, maczał w tym palce. - Dochodzenie wciąż trwa. Nic nie wykryli. Za tego pana Franciszka ktoś wpłacił kaucję, wypuścili go i rozpłynął się , jak mgła, widać nie miał czystego sumienia. Taki już widać mój los, że przez życie muszę iść sama - rzekła i rozpłakała się. Mirka objęła ją i pocieszała: - Posiedź u nas, odpocznij, a co życie przyniesie tego nie wie nikt. - Nie, nie! Przywiozłam resztę długu i ruszam w drogę. Do Poznania, później do Warszawy i do Wyszkowa. - Znaczy jedziesz do dziadka? - Dziadek dobija do dziewięćdziesiątki i potrzebna mu opieka, dlatego zaraz po śmierci ojca, Monisia tam pojechała. Chciałam wziąć go do siebie, ale nie chce, ma swoje pszczółki, swój ogródeczek, u siebie jest panem. Moja córka tak długo tam bawi, bo kogoś poznała, planują wspólną przyszłość. No to jadę zobaczyć, co i jak. - A interes się kręci? Prowadzisz dalej kawiarnię? - dociekał Adam. - Jak najbardziej! Boguś tam rządzi i nieźle mu idzie, no i moja teściowa - Bielakowa bardzo pomaga. - uśmiechnęła się nareszcie. Gość zapowiedział, ze niezwłocznie rusza w drogę, lecz następnego dnia, niespodziewanie przyjechał Tomek Bondos i Sabina przestała się śpieszyć Okazało się, ze rodzice przystąpili do generalnego remontu mieszkania. Ciocia Jadwinia tak bardzo obawiała się o zdrowie syna, że wysłała go do rodzinki. Tomek opowiadał śmiejąc się: - Wolno mi jeść, siedzieć w fotelu, chodzić na spacery i jeździć do przychodni, nic więcej. Nazbierało się przy tej okazji dużo rzeczy zbędnych i te przywiózł, może się przydadzą. Mirka z Renią, wybierały, przebierały - a Maciek z Jagusią nosili kartony, worki, pudełka, - raz do Dalszewskich, raz do Zalewskich. - Mogłeś wziąć Igorka, coś by pomógł rzekła Renia. - O, on potrzebny przy remoncie. Ja mógłbym całe zamieszanie przeczekać u siebie, ale mama bała się, że umrę z głodu. Przecież ona tylko pilnuje i przestrzega: Nie kręć głową, nie schylaj się, nie podnoś tego i tamtego. Widać jednak było, że ciocia Jadwinia wypuszczała syna na balkon, bo był pięknie opalony, co Mirka skomentowała: - Tymczasem wyglądasz, jak okaz zdrowia, kiedy do pracy? - Jeszcze miesiąc rehabilitacji i się zobaczy.Jarek ma przyjechać z Tatianą i jakimiś dzieciakami; póki nie znajdą dużego mieszkania, będą u rodziców - dodał i ujrzawszy nadchodzącą Sabinę, poszedł przywitać się. Wieczorem Stasiu rozpalił ogniska i zaprosił sąsiadów na pieczone kiełbaski Jagusia przyszła z gitarą. Zapadł ciepły, sierpniowy wieczór z wielkim, pomarańczowym księżycem na niebie.Gdy zagrała, zaśpiewała, Mirkę ogarnęło takie wzruszenie, że nie mogła powstrzymać łez. +

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

16 września 2018r. Witajcie! Kolendra poprawia smak  potraw i przetworów. W wielu krajach stosuje się ziarna kolendry, jako lek - oczyszcza organizm, pomaga strawić tłuszcz, obniża cholesterol, działa przeciwbólowo, goi rany.                     Daj kurze grzędę... Panna Joasia była wyjątkowo urodziwa, przy tym niegłupia i z dobrej rodziny. Miejscowi kawalerowie nie mieli u niej żadnych szans – czekała na księcia z bajki. Pojawił się on niespodziewanie szybko. Dzięki funduszom unijnym ukończono nareszcie budowę nowej przychodni, przy niej dobudowano dom , żeby nowo zatrudniani lekarze mieli gdzie mieszkać.    No i kiedy w Ośrodku zaczął przyjmować młody, przystojny stomatolog, każdy wiedział, że to ktoś dla Joasi. Ona   też tak pomyślała. Wyleczyła wpierw zęby w sąsiednim miasteczku, potem dopiero poszła do miejscowego dentysty, niby do kontroli. Ten zachw...
12.02.2025r. Po mokrej jesieni nastal suchy, mroźny grudzień; przed samymi Świętami sypnęło śniegiem i zrobiło się uroczyście, nastrojowo. Przygotowania do Bożego Narodzenia szły pełną parą. Wszyscy bardzo chcieli spędzić je razem; było tylko wciąż nie wiadomo, czy dziadek przyjedzie, czy trzeba jechać do niego , by nie był sam. Zadzwonił na parę dni przed Wigilią, że czeka na rodzinkę, najlepiej w same Święta, bo tak to musi dotrzymać towarzystwa Andrzejowi.Wobec tego pierwszego dnia Świąt Jagusia z mężem i Henio, skoro świt ruszyli na stację,by rannym pociągiem dotrzeć do Szczecina. Na miejscu okazało się , że obaj starsi panowie pomagają Siostrom Felicjankom na Wieniawskiego: dziadek przyjmuje bezdomnych w ich gabinecie, a Pan Andrzej pomaga w kuchni. Przygotowania do Wigilii dla dziesiątków bezdomnych, wyczerpało obu, tak, że poszli spać z kurami, dopiero świętować zaczęli, gdy młodzież przyjechała. Panowie, w dziadka mieszkaniu ,nagromadzili wszelkiego jadła z zakonnej kuchni, ...
7.03.2020r. Uparta miłość r.12[2]  Mszę ślubną przesunięto aż na godzinę dziewiętnastą, bo wchodziły pielgrzymki i dla nich głównie odprawiały się nabożeństwa.   W czasie trwania obrządków ślubnych   też weszło dwie grupy pielgrzymów- niewielka   kobiet w strojach góralskich i druga, większa = młodzieży z Rybnika.     Pani Melania od rana przyglądała się wchodzącym pielgrzymom.   Widok ludzi utrudzonych drogą, przemęczonych, zakurzonych – a tak bardzo szczęśliwych, wprawiał ją w stan zdumienia i wzruszenia.   Mijały godziny; jej mąż i inni z grona weselników, chodzili po mieście , krążyli wśród straganów z pamiątkami, a ona   siedziała w przedsionku Kaplicy Cudownego Obrazu i syciła oczy widokiem rozmodlonego tłumu. Jakaś siła trzymała ją w tym miejscu; a z sercem i duszą działo się coś dziwnego. Najpierw męczący rozgardiasz, a później coraz słodszy spokój i ukojenie.   -Panie Boże dziękuję ci, że tu jestem – szeptała wśró...