31.05.2018r.

Witajcie!

Gorące popołudnie w lasku brzozowym. Cienkimi długimi gałązkami kołysze wiatr. Listki, mimo suszy świeże, połyskliwe, lekko lepkie. Miły chłód. Cisza, jedyny dźwięk, to śpiew ptaków. Powietrze niewiarygodnie pachnące, balsamiczne. O, piękna chwilo trwaj!

 W pogoni za szczęściem 2

 

  Przeważnie przyjmowała mnie w obszernym gabinecie zastawionym regałami z książkami i starymi szafkami pełnymi kryształowych waz. Rozmawiałyśmy przy kawie, czasem dosiadał się pan Tolek. Było elegancko, wystawnie, ale jakoś nienaturalnie. Nie mogłam sobie zrazu uzmysłowić, w czym tkwi ta zadra. Kiedyś zwróciłam baczniejszą uwagę na gospodarza i spostrzegłam, że jest niby spokojny, a w istocie – strasznie spięty .W jego rozbieganych oczach ujrzałam niepokój,  uśmiech był, jak przyklejony.  Każde spojrzenie na żonę wyrażało niezmierną pokorę.

     - Pantoflarz! I to nieźle wdeptany w podłogę. - pomyślałam

Moja zażyłość z panią Melanią pogłębiała się. Dawała mi ubrania i trochę żywności, w końcu poprosiła, bym przychodziła sprzątać .Bardzo się ucieszyłam, mogłam dorobić do skromnej renty.

 

Przebywając niemal codziennie w tym domu, poznawałam życie rodziny. Pani Mela, poza dbaniem o własne zdrowie i urodę, nie przejawiała najmniejszej chęci, by się czymkolwiek zająć.